ปฏิจจสมุปบาท และ อริยสัจสี่ คือ ธรรมที่พระอรหัตน์ทุกพระองค์จะต้องตรัสรู้ มี ๓ รอบ อาการ ๑๒
เรียกว่าญานทัสสนะ (ดูจากปฐมพุทธวาจา หลังตรัสรู้ใหม่ ๆ) เท่าที่ผ่านมา เรามักจะไม่ได้ยินพระเทศน์
หัวข้อปฏิจจสมุปบาทเลย หรือมีก็ไม่สามารถอธิบายได้ แจ่มแจ้ง โดยเฉพาะคำว่า นามรูป ไม่มีใครอธิบายได้เลย แม้ในพระไตรปิฏก ก็ยังผิด(อรรถกถาจารย์ ไม่ได้เป็นพระอรหันต์) ซึ่งเราจะเห็นในตอนที่บรรลุเป็นพระอเสขะ ว่าต้องดับนามรูป (ไม่ใช่รูปนามอย่างที่นักเทศน์ทั้งหลายเทศน์กันซึ่งหมายถึงขันธ์ห้า) และพระที่นำมาเทศนาก็เทศน์ ไปเป็นคนละแนว โดยเฉพาะคำว่า สังขาร ซึ่งเราเข้าใจกันว่าร่างกายกันมานมนาน แต่ในภาษาธรรม ที่หมายถึง ความคิด
ในส่วนของวิญญาณ ท่านหมายถึง วิญญาณทั้ง ๖ ซึ่งผ่านมาทาง อายตนะภายใน ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ(ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ส่วนมากแล้วทุกสำนักหมายถึง หัวใจด้านซ้าย แต่ลป.ได้บอกจุดมโนทวารถูก คือ ระหว่างหัวตาทั้งสอง )ซึ่งกิเลสตัณหามันเกิดที่จุดนี้ และ นิพพานก็อยู่จุดนี้
กฏแห่งเวรกรรม
โสกะสามเณร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น